Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2014

I did it my way


Ο χειμώνας έχει κάνει την εμφάνιση του για τα καλά... Το μουντό τοπίο πλαισιώνεται από μια παροδική μπόρα. Έτσι όπως κυλούν στα κεραμίδια οι σταγόνες της βροχής δημιουργούν τον δικό τους ξεχωριστό ήχο. Οι δρόμοι γεμάτοι φύλλα και η ατμόσφαιρα βαριά. Η μυρωδιά του βρεγμένου  χώματος  θυμίζει απόλυτα την εποχή  αυτή. Άρχισε σιγά σιγά να νυχτώνει και ο καιρός για το μόνο που σε προδιαθέτει είναι για λίγες στιγμές  χαλάρωσης . Το ραδιόφωνο σιγοτραγουδά  FRANK SINATRA  το  "My way ".

"Ποσό καιρό έχω να ακούσω αυτό το τραγούδι;" σκέπτομαι. Δυναμώνω την ένταση  και ταξιδεύω μέσα στους στίχους του τραγουδιού… Θυμάμαι την βράδια που το πρωτοάκουσα. Με γύρισε πολλά χρόνια  πριν, στο σπίτι μιας καλής  φίλης.  Όταν κάτι μας προβλημάτιζε συνηθίζαμε να το συζητάμε όχι απαραίτητα για να βρούμε μια λύση. Αλλά καμία φορά  όταν μοιράζεσαι τις σκέψεις σου με κάποιον άλλον, βλέπεις τα πράγματα διαφορετικά και πιο αντιμετωπίσιμα από ότι τα έβλεπες πριν.

Έτσι λοιπόν και εκείνο το βράδυ. Ανάμεσα στα αστεία ,στα γέλια  ,αρχίσαμε να μιλάμε για ένα θέμα που με προβλημάτιζε πολύ εκείνη την περίοδο. Η  κουβέντα κράτησε αρκετή ώρα και  αφού δεν είχε μείνει τίποτα άλλο να πούμε περί του θέματος  μου λέει : "Θέλεις να ακούσεις το αγαπημένο μου τραγούδι;" γεμίζοντας  κρασί τα ποτήρια μας... Δέχτηκα όλο περιέργεια. Όταν τελείωσε  το τραγούδι είχα ήδη καταλάβει τι εννοούσε  η φίλη μου... Οι αποφάσεις για την ζωή μας πρέπει να είναι δικιές μας και να υλοποιούνται με τον τρόπο που εμείς επιλέγουμε.
Όλοι οι άνθρωποι έχουν μέσα τους ερωτηματικά ,προβληματισμούς, άγχη, στενοχώριες και περιμένουν έναν δικό τους άνθρωπο να τους δώσει μια λύση, μια απάντηση σε όλα αυτά που τους απασχολούν. Ουσιαστικά εκείνη την στιγμή ζητούν από το άτομο αυτό να βγάλει από την δύσκολη θέση  κάτι που είναι αδύνατον να γίνει.

Ένας άνθρωπος του φιλικού η οικογενειακού μας περιβάλλοντος μπορεί να μας ακούσει με ενδιαφέρον, να μας συμβουλέψει , να μας στηρίξει  στις αποφάσεις που θα πάρουμε αλλά όχι να δώσει αυτός το τέλος στα κακώς κείμενα της δικιά μας ζωής. Εδώ τίθεται το ερώτημα ποιος είναι ο σωστός τρόπος για να αντιμετωπίσουμε όλα αυτά που μας βαραίνουν; H απάντηση κρύβεται μέσα μας. Ο εαυτός μας  θα μας πει ποιος είναι ο κατάλληλος τρόπος για να αποβάλουμε ανθρώπους και καταστάσεις. Κάποιοι διαλέγουν την σιωπή , την απομάκρυνση και άλλοι πάλι προτιμούν  να εξωτερικεύουν αυτό που τους ενοχλεί.



Συμπέρασμα  μόνο εμείς πραγματικά ξέρουμε τον ιδανικό τρόπο , τον δικό μας τρόπο για να ανταπεξέλθουμε  στις τυχόν δυσκολίες που θα παρουσιαστούν. Αρκεί  βεβαία να έχουμε εντοπίσει πιο είναι αληθινά το πρόβλημα γιατί αλλιώς οποιαδήποτε τρόπος προσέγγισης δεν θα οδηγήσει πουθενά….

Η βροχή έχει δυναμώσει αρκετά... το γάβγισμα του σκυλού μου με βγάζει από τον ειρμό των σκέψεων μου. Η ώρα είναι περασμένη... η μελωδία της βροχής είναι νομίζω το καλύτερο νανούρισμα...Τα βλέφαρα μου κλείνουν και μια σκέψη μου περνά από το μυαλό πριν αποκοιμηθώ... "Τελικα... και αύριο... και πάντα  με τον τρόπο μου θα παλεύω τα θηρία μέσα μου... μέχρι να τα νικήσω..."
                                                                    DIAMOND…