Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2016

Ταξίδι στην Κύπρο.

Αύγουστος 2016, αεροδρόμιο Θεσσαλονίκης και ετοιμαζόμαστε για το επόμενο ταξίδι μας. Κύπρος! 


Φτάνουμε στο αεροδρόμιο της Πάφου μετά απο 1μιση ώρα πτήση. Αφού περάσαμε μια μικρή ταλαιπωρία στο να βρούμε να νοικιάσουμε ένα αμάξι καταφέραμε τελικά να πάμε στο σπίτι που θα μέναμε!





Αφήνουμε τα πράγματά μας και αποφασίζουμε να πάμε βόλτα στην Πάφο και να βρούμε κάτι να φάμε. Η Πάφος είναι πολύ όμορφη και πολύ τουριστική. 
Θα δεις πολυτελή αυτοκίνητα στους δρόμους και μεγάλα ξενοδοχεία που το καθένα είναι μια μικρή συνοικία.

Την πρώτη ημέρα προτιμήσαμε μετά το φαγητό να καθήσουμε στην πισίνα του σπιτιού και να χαλαρώσουμε. Έχουμε ένα γεμάτο πρόγραμμα για τις επόμενες 5 ημέρες για να ανακαλύψουμε το νησί!

Το επόμενο πρωινό μας στην Κύπρο ξεκινήσαμε για την Πέτρα του Ρωμιού.
Η μυστηριώδης πέτρα που βρίσκεται στην είσοδο της επαρχίας Πάφου σύμφωνα με τον μύθο βρίσκεται εκεί γιατί την πέταξε ο Διγενής Ακρίτας στους Σαρακηνούς όταν αυτοί ετοιμάζονταν να επιτεθούν στο νησί. Ο μύθος επίσης λέει ότι εκεί γεννήθηκε η Θεά του έρωτα Αφροδίτη.



Η συνέχεια περιλάμβανε λίγη από την αρχαία Ιστορία της περιοχής και επισκεφτήκαμε τους Τάφους των Βασιλέων.





Τέλος κατευθυνθήκαμε προς τον Ακαμά, 48 χλμ βόρεια της Πάφου και τα Λουτρά της Αφροδίτης. Ένα καταπράσινο μέρος με ρυάκια που σχηματίζουν μικρά καταρρακτάκια και λιμνούλες!



Μια συμβουλή, εάν έχεις σκοπό να πας Κύπρο μην πας Αύγουστο!!!! Έχει 45 βαθμούς στην κυριολεξία!! Και εγώ σαν βορειοελλαδίτισσα δεν είμαι συνηθισμένη σε τέτοιες θερμοκρασίες. Πραγματικά ψάχναμε συνέχεια μέρη με σκιά και λίγη δροσιά! 

Η επόμενη ημέρα ήταν απλά μία από τις ωραιότερες ημέρες τις ζωής μου. 
Γιατί; θα σας εξηγήσω αμέσως.
Καταρχήν να σας πω κάπου εδώ πως δεν γίνεται να πας Κύπρο και να μην πας στο Blue Lagoon! Απλά δεν γίνεται!

Η θάλασσα που θα συναντήσεις εκεί δεν την έχεις ξαναδεί πουθενά! Απλά ένα μέρος μαγικό, όπου πας μόνο με καράβι.

Για να πας στο Blue Lagoon πρέπει να πάς στο Λάτσι ένα μισάωρο βόρεια της Πάφου με το αυτοκίνητο, εκεί θα βρεις διάφορα καραβάκια που πραγματοποιούν ημερήσιες κρουαζιέρες στα καταγάλανα σπάνια νερά του Blue Lagoon.




Πέρα από το κολύμπι σε αυτά τα υπέροχα νερά θα απολάυσετε και την βόλτα στο καράβι όπου τα περισσότερα περιλαμβάνουν πακέτο με κρασί, φρούτα και χυμό.



Την τέταρτη ημέρα κατευθυνθήκαμε προς Λεμεσό. Απλά την ερωτεύτηκα!!
Η Λεμεσός είναι από τις ωραιότερες πόλης που έχω δει. Η παραλία της με τους Φοίνικες και τα πάρκα της. Η μαρίνα της, τα μαγαζιά της. Μου άρεσε πάρα πολύ, περάσαμε μια ολόκληρη μέρα στην Λεμεσό κάνοντας βόλτα στην παραλία και στα στενά της πόλης. 




Δυστυχώς είχαμε μονο μία μέρα στο πρόγραμμα για την Λεμεσό καθώς είχαμε να δούμε και άλλα μέρη τις επόμενες μέρες, αλλά σίγουρα θα ξαναγυρίσω για περισσότερες ημέρες!

Το επόμενο πρωινό ξεκινήσαμε για Αγία Νάπα, την Μύκονο της Κύπρου. Ένα δύωρο περίπου με το αμάξι από Πάφο! 

Πολύ όμορφα και καθαρά νερά, αν και πολύ ρηχά για τα γούστα μου. Αν και στην Αγία Νάπα δεν πας μόνο για την θάλασσα αλλά για τα πάρτυ της και εκεί δεν μας απογοητεύσε καθόλου!




Τελευταία μας ημέρα και δεν γινόταν να παραλείψουμε την Λευκωσία, πρωτεύουσα του νησιού και με μια μεγάλη και θλιβερή ιστορία.
Λευκωσία, η τελευταία μοιρασμένη πρωτεύουσα της Ευρώπης. Μπαίνοντας στην πόλη το πρώτο πράγμα που αντικρίζεις είναι η μεγάλη τούρκικη σημαία στο βουνό απέναντι, και με έπιασε ένας κόμπος στο στομάχι. 



Φυσικά περάσαμε στα κατεχώμενα και είναι σαν να μπήκαμε σε μια μηχανή του χρόνου και να μεταφερθήκαμε στο '60. Εκεί που περπατάς στον κεντρικό πεζόδρομο γεμάτο μοντέρνα κτίρια, μαγαζιά, καφέ, κόσμο ξαφνικά βρίσκεσαι μπροστά σε συρματοσυμπλέγματα όπου με το που τα περνάς νοιωθεις σαν να έχει σταματήσει ο χρόνος εκεί, όλα παρατημένα όπως τα άφησαν τότε.... Βλέπεις ανθρώπους να μιλάνε τούρκικα και να έχουν οικειοποιηθεί όλα αυτά που δεν τους ανήκουν, να προσπαθούν χωρίς καμία επιτυχία να ταιριάξουν με το μέρος. Βλέπεις μαϊμου προϊόντα παντού, ένα μεγάλο παζάρι, και κάπου ανάμεσα μία εκκλησία που έχει μετατραπεί σε τζαμί, σπίτια και μαγαζιά που μοιάζουν παρατημένα και όμως υπάρχει κόσμος μέσα!

Δεν άντεξα να μείνω πολύ ώρα στα κατεχόμενα, ένοιωθα βαθιά θλίψη για όλα όσα αντίκρισα. 

Πίσω στην οδό Λήδρας καθίσαμε σε ένα εστιατόριο για φαγητό, η κυπριακή κουζίνα είναι από τις αγαπημένες μου, και στην συνέχεια επιστροφή στην Πάφο καθώς την επόμενη ημέρα γυρίζαμε Θεσσαλονίκη.

Η Κύπρος μου άφησε ανάμεικτα συναισθήματα, όμορφες εικόνες και σίγουρα μια υπόσχεση πως θα ξανασυναντηθούμε!

Τα φιλιά μου....

Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2016

Ένα Σάββατο πρωί!

Σήμερα ξύπνησα με μια πεσμένη - μελαγχολική  διάθεση (σαν να ήταν Κυριακή!!!), οπότε αποφάσισα να πάω για shoping therapy για να ανέβω λίγο ψυχολογικά!
Προς μεγάλη μου απογοήτευση, φτάνοντας στην στάση, μαθαίνω ότι δεν έχει αστικά (!!! ξανά !!). Οπότε πήρα καφέ στο χέρι και ξεκίνησα να πάω με τα πόδια από παραλία.
Έχετε περπατήσει την παραλία την Θεσσαλονίκης; Παλιά και νέα! Είναι απλά πανέμορφη, με πολύ κόσμο και δρώμενα, ερωτεύσιμη !


Στον δρόμο για το κέντρο, βοήθησα μια κυρία που ήταν φορτωμένη με ψώνια να μπει στην πολυκατοικία, είδα έναν ψαρά που είχε "ψαρέψει" κάτι πολύ όμορφα και μεγάλα κοχύλια (!), το μετάνιωσα που δεν τα έβγαλα φωτογραφία να σας τα δείξω, την επόμενη φορά.
Μίλησα με μία φίλη στο τηλέφωνο που είναι μακρυά και είχαμε να καιρό να μιλήσουμε, πέρασα μέσα από γιγάντιες σαπουνόφουσκες που έκαναν κάτι παιδιά, μπροστά στο άγαλμα του Μέγα Αλέξανδρου.


Έβγαλα φωτογραφίες ένα ζευγάρι μπροστά στον λευκό πύργο, οι οποίοι, όπως μου εξήγησαν, ήταν η πρώτη τους φορά στην Θεσσαλονίκη και ήταν ενθουσιασμένοι!!!
Όσο περπατούσα τόσο έφτιαχνε και η διάθεση μου, χαμογελούσα και σιγοτραγουδούσα στον δρόμο.
Συνειδητοποίησα ότι δεν χρειαζόμουν να ψωνίσω κάτι για να μου φτιάξει το κέφι, ήμουν ήδη πολύ καλά! (Εντάξει αγόρασα και μία τέλεια φούστα!! )
Αλλά όταν νιώθεις ότι δεν είσαι καλά, ότι έχεις πέσει σε μελαγχολία ή είσαι αγχωμένος για κάτι, μια βόλτα, ένα τηλέφωνο σε ένα αγαπημένο πρόσωπο ή ένας καφές με φίλους σίγουρα θα σε κάνει να νιώσεις πολύ καλύτερα.
Γιατί όπως και να το κάνουμε, τα πιο ωραία πράγματα στην ζωή είναι και τα πιο απλά και καθημερινά και δεν κοστίζουν τίποτα σε ευρώ αλλά η αξία τους είναι ανεκτίμητη!!!

Τα φιλιά μου....