Γράμμα στον 50χρονο εαυτό μου

Σήμερα κλείνεις τα 50!!

Χρόνια πολλά!!!!

Τι μου κάνεις; Ελπίζω αυτό το γράμμα να σε βρίσκει υγιή και χαρούμενη.
 Άραγε ξεκίνησες γυμναστική που κάθε χρόνο έλεγες ότι θα κάνεις και όλο το ανέβαλες;
Τρέφεσαι σωστά; Να κάνεις check up συχνά μην το ξεχνάς.

Έκανες αρκετά ταξίδια; Ήθελες να γυρίσεις όλο τον κόσμο! (μακάρι να έχουμε πάει Παρίσι!!) Εάν δεν έχεις ταξιδέψει αρκετά να θυμάσαι ότι έχεις ακόμα καιρό, σήκω τώρα και κλείσε εισιτήρια.

Είσαι παντρεμένη; Φαντάζομαι πως ναι; Παιδιά έκανες; Πόσα; Κατάφερες τελικά να συνδυάσεις καριέρα με οικογένεια; Σε άγχωνε αυτό θυμάσαι; Είμαι σίγουρη πως τα καταφέραμε! Ελπίζω να έχεις πετύχει και να συνεχίζεις να δουλεύεις, να αγαπάς και να παθιάζεσαι με αυτό που κάνεις.

Ήθελες να κάνεις κάτι σπουδαίο, να αφήσεις το στίγμα σου στον κόσμο, τι έχεις κάνει; Ξεκίνησες τον εθελοντισμό; Έγραψες το βιβλίο που σκεφτόμασταν; Ίδρυσες κάποια περιβαντολογική οργάνωση; Αυτές ήταν κάποιες από τις σκέψης σου, σίγουρα έχεις σκεφτεί και άλλα!! Βέβαια αυτά μπορούν να γίνουν και μετά τα 50 αφού έχεις γεμίσει εμπειρίες (εύχομαι να έχεις πολλές!!!) και γνώσεις.

 Οι φίλοι μας τι κάνουν, δεν πιστεύω να ξεκόψατε!!!!! Οι φίλοι μας είναι οι περιουσία μας, πάντα το πίστευες αυτό! Φαντάζομαι ότι μαζεύεστε στα σπίτια, κάνετε σχέδια για ταξίδια, ψησίματα, διακοπές και γελάτε μέχρι δακρύων. Να μην σταματήσεις ποτέ να κάνεις νέες φιλίες ακόμα και στα 90!!!

Οι γονείς ζούνε, είναι καλά; Να τους δώσεις ένα τεράστιο φιλί και να τους πεις πόσο τους αγαπάς.

Ελπίζω να μην μου κρατάς κακία για κάτι, να μας έχω φερθεί καλά, να είσαι περήφανη για μένα, να περάσαμε ωραία αυτά τα 20 χρόνια, και εύχομαι άλλα 50+ όμορφα χρόνια.
Να θυμάσαι ότι είμαστε αισιόδοξα άτομα, μας αρέσει να χαμογελάμε και να γνωρίζουμε νέα πράγματα. Δεν πιστεύω να έχεις πέσει σε κατάθλιψη που κλείνεις τα 50? Κάνε ένα μεγάλο πάρτυ κάλεσε όλους σου τους φίλους και σχεδίασε την ζωή σου για τα επόμενα 30 χρόνια!!

Και να σε αγαπάς.

Τα φιλιά μου...

Ταξίδι στην Κύπρο.

Αύγουστος 2016, αεροδρόμιο Θεσσαλονίκης και ετοιμαζόμαστε για το επόμενο ταξίδι μας. Κύπρος! 

Φτάνουμε στο αεροδρόμιο της Πάφου μετά απο 1μιση ώρα πτήση. Αφού περάσαμε μια μικρή ταλαιπωρία στο να βρούμε να νοικιάσουμε ένα αμάξι καταφέραμε τελικά να πάμε στο σπίτι που θα μέναμε!

Αφήνουμε τα πράγματά μας και αποφασίζουμε να πάμε βόλτα στην Πάφο και να βρούμε κάτι να φάμε. Η Πάφος είναι πολύ όμορφη και πολύ τουριστική. 

Θα δεις πολυτελή αυτοκίνητα στους δρόμους και μεγάλα ξενοδοχεία που το καθένα είναι μια μικρή συνοικία.

Την πρώτη ημέρα προτιμήσαμε μετά το φαγητό να καθήσουμε στην πισίνα του σπιτιού και να χαλαρώσουμε. Έχουμε ένα γεμάτο πρόγραμμα για τις επόμενες 5 ημέρες για να ανακαλύψουμε το νησί!

Το επόμενο πρωινό μας στην Κύπρο ξεκινήσαμε για την Πέτρα του Ρωμιού.

Η μυστηριώδης πέτρα που βρίσκεται στην είσοδο της επαρχίας Πάφου σύμφωνα με τον μύθο βρίσκεται εκεί γιατί την πέταξε ο Διγενής Ακρίτας στους Σαρακηνούς όταν αυτοί ετοιμάζονταν να επιτεθούν στο νησί. Ο μύθος επίσης λέει ότι εκεί γεννήθηκε η Θεά του έρωτα Αφροδίτη.

Η συνέχεια περιλάμβανε λίγη από την αρχαία Ιστορία της περιοχής και επισκεφτήκαμε τους Τάφους των Βασιλέων.

Τέλος κατευθυνθήκαμε προς τον Ακαμά, 48 χλμ βόρεια της Πάφου και τα Λουτρά της Αφροδίτης. Ένα καταπράσινο μέρος με ρυάκια που σχηματίζουν μικρά καταρρακτάκια και λιμνούλες!

Μια συμβουλή, εάν έχεις σκοπό να πας Κύπρο μην πας Αύγουστο!!!! Έχει 45 βαθμούς στην κυριολεξία!! Και εγώ σαν βορειοελλαδίτισσα δεν είμαι συνηθισμένη σε τέτοιες θερμοκρασίες. Πραγματικά ψάχναμε συνέχεια μέρη με σκιά και λίγη δροσιά! 

Η επόμενη ημέρα ήταν απλά μία από τις ωραιότερες ημέρες τις ζωής μου. 

Γιατί; θα σας εξηγήσω αμέσως.

Καταρχήν να σας πω κάπου εδώ πως δεν γίνεται να πας Κύπρο και να μην πας στο Blue Lagoon! Απλά δεν γίνεται!

Η θάλασσα που θα συναντήσεις εκεί δεν την έχεις ξαναδεί πουθενά! Απλά ένα μέρος μαγικό, όπου πας μόνο με καράβι.

Για να πας στο Blue Lagoon πρέπει να πάς στο Λάτσι ένα μισάωρο βόρεια της Πάφου με το αυτοκίνητο, εκεί θα βρεις διάφορα καραβάκια που πραγματοποιούν ημερήσιες κρουαζιέρες στα καταγάλανα σπάνια νερά του Blue Lagoon.

Πέρα από το κολύμπι σε αυτά τα υπέροχα νερά θα απολάυσετε και την βόλτα στο καράβι όπου τα περισσότερα περιλαμβάνουν πακέτο με κρασί, φρούτα και χυμό.

Την τέταρτη ημέρα κατευθυνθήκαμε προς Λεμεσό. Απλά την ερωτεύτηκα!!
Η Λεμεσός είναι από τις ωραιότερες πόλης που έχω δει. Η παραλία της με τους Φοίνικες και τα πάρκα της. Η μαρίνα της, τα μαγαζιά της. Μου άρεσε πάρα πολύ, περάσαμε μια ολόκληρη μέρα στην Λεμεσό κάνοντας βόλτα στην παραλία και στα στενά της πόλης. 

Δυστυχώς είχαμε μονο μία μέρα στο πρόγραμμα για την Λεμεσό καθώς είχαμε να δούμε και άλλα μέρη τις επόμενες μέρες, αλλά σίγουρα θα ξαναγυρίσω για περισσότερες ημέρες!

Το επόμενο πρωινό ξεκινήσαμε για Αγία Νάπα, την Μύκονο της Κύπρου. Ένα δύωρο περίπου με το αμάξι από Πάφο! 

Πολύ όμορφα και καθαρά νερά, αν και πολύ ρηχά για τα γούστα μου. Αν και στην Αγία Νάπα δεν πας μόνο για την θάλασσα αλλά για τα πάρτυ της και εκεί δεν μας απογοητεύσε καθόλου!

Τελευταία μας ημέρα και δεν γινόταν να παραλείψουμε την Λευκωσία, πρωτεύουσα του νησιού και με μια μεγάλη και θλιβερή ιστορία.
Λευκωσία, η τελευταία μοιρασμένη πρωτεύουσα της Ευρώπης. Μπαίνοντας στην πόλη το πρώτο πράγμα που αντικρίζεις είναι η μεγάλη τούρκικη σημαία στο βουνό απέναντι, και με έπιασε ένας κόμπος στο στομάχι. 

Φυσικά περάσαμε στα κατεχώμενα και είναι σαν να μπήκαμε σε μια μηχανή του χρόνου και να μεταφερθήκαμε στο '60. Εκεί που περπατάς στον κεντρικό πεζόδρομο γεμάτο μοντέρνα κτίρια, μαγαζιά, καφέ, κόσμο ξαφνικά βρίσκεσαι μπροστά σε συρματοσυμπλέγματα όπου με το που τα περνάς νοιωθεις σαν να έχει σταματήσει ο χρόνος εκεί, όλα παρατημένα όπως τα άφησαν τότε.... Βλέπεις ανθρώπους να μιλάνε τούρκικα και να έχουν οικειοποιηθεί όλα αυτά που δεν τους ανήκουν, να προσπαθούν χωρίς καμία επιτυχία να ταιριάξουν με το μέρος. Βλέπεις μαϊμου προϊόντα παντού, ένα μεγάλο παζάρι, και κάπου ανάμεσα μία εκκλησία που έχει μετατραπεί σε τζαμί, σπίτια και μαγαζιά που μοιάζουν παρατημένα και όμως υπάρχει κόσμος μέσα!

Δεν άντεξα να μείνω πολύ ώρα στα κατεχόμενα, ένοιωθα βαθιά θλίψη για όλα όσα αντίκρισα. 

Πίσω στην οδό Λήδρας καθίσαμε σε ένα εστιατόριο για φαγητό, η κυπριακή κουζίνα είναι από τις αγαπημένες μου, και στην συνέχεια επιστροφή στην Πάφο καθώς την επόμενη ημέρα γυρίζαμε Θεσσαλονίκη.

Η Κύπρος μου άφησε ανάμεικτα συναισθήματα, όμορφες εικόνες και σίγουρα μια υπόσχεση πως θα ξανασυναντηθούμε!

Τα φιλιά μου....

Ένα Σάββατο πρωί!

Σήμερα ξύπνησα με μια πεσμένη - μελαγχολική  διάθεση (σαν να ήταν Κυριακή!!!), οπότε αποφάσισα να πάω για shoping therapy για να ανέβω λίγο ψυχολογικά!
Προς μεγάλη μου απογοήτευση, φτάνοντας στην στάση, μαθαίνω ότι δεν έχει αστικά (!!! ξανά !!). Οπότε πήρα καφέ στο χέρι και ξεκίνησα να πάω με τα πόδια από παραλία.
Έχετε περπατήσει την παραλία την Θεσσαλονίκης; Παλιά και νέα! Είναι απλά πανέμορφη, με πολύ κόσμο και δρώμενα, ερωτεύσιμη !

Στον δρόμο για το κέντρο, βοήθησα μια κυρία που ήταν φορτωμένη με ψώνια να μπει στην πολυκατοικία, είδα έναν ψαρά που είχε "ψαρέψει" κάτι πολύ όμορφα και μεγάλα κοχύλια (!), το μετάνιωσα που δεν τα έβγαλα φωτογραφία να σας τα δείξω, την επόμενη φορά.
Μίλησα με μία φίλη στο τηλέφωνο που είναι μακρυά και είχαμε να καιρό να μιλήσουμε, πέρασα μέσα από γιγάντιες σαπουνόφουσκες που έκαναν κάτι παιδιά, μπροστά στο άγαλμα του Μέγα Αλέξανδρου.

Έβγαλα φωτογραφίες ένα ζευγάρι μπροστά στον λευκό πύργο, οι οποίοι, όπως μου εξήγησαν, ήταν η πρώτη τους φορά στην Θεσσαλονίκη και ήταν ενθουσιασμένοι!!!
Όσο περπατούσα τόσο έφτιαχνε και η διάθεση μου, χαμογελούσα και σιγοτραγουδούσα στον δρόμο.
Συνειδητοποίησα ότι δεν χρειαζόμουν να ψωνίσω κάτι για να μου φτιάξει το κέφι, ήμουν ήδη πολύ καλά! (Εντάξει αγόρασα και μία τέλεια φούστα!! )
Αλλά όταν νιώθεις ότι δεν είσαι καλά, ότι έχεις πέσει σε μελαγχολία ή είσαι αγχωμένος για κάτι, μια βόλτα, ένα τηλέφωνο σε ένα αγαπημένο πρόσωπο ή ένας καφές με φίλους σίγουρα θα σε κάνει να νιώσεις πολύ καλύτερα.
Γιατί όπως και να το κάνουμε, τα πιο ωραία πράγματα στην ζωή είναι και τα πιο απλά και καθημερινά και δεν κοστίζουν τίποτα σε ευρώ αλλά η αξία τους είναι ανεκτίμητη!!!

Τα φιλιά μου.... 

Flamingo Month!!

Αυτόν τον μήνα τον έχω ονομάσει Flamingo Month! Γιατί; Γιατί μπορώ !! Και μπορεί και να ονομάσω και όλο τον καλοκαίρι flamingo summer!! (δεν το έχω αποφασίσει ακόμα!!)

Περνάω την φάση του flamingo, flamingo wallpaper, flamingo ποτήρια, floamingo πιάτα, flamingo μαξιλαροθήκες!!!!

Μα πείτε δεν είναι τέλεια!! Μου φτιάχνουν την διάθεση και μου φέρνουν καλοκαιρινή διάθεση (γιατί το καλοκαίρι έχει ξεχάσει λίγο να έρθει!!)

Ο Μικρός Πρίγκιπας και η αλεπού!

Και τότε εμφανίστηκε η αλεπού. «Καλημέρα» είπε η αλεπού. «Καλημέρα» είπε ευγενικά ο μικρός πρίγκιπας, που γύρισε αλλά δεν είδε τίποτα. «Εδώ είμαι» είπε η φωνή, «κάτω απ' τη μηλιά...» «Τι είσαι εσύ;» είπε ο μικρός πρίγκιπας. «Είσαι πολύ όμορφη...» «Είμαι μια αλεπού» είπε η αλεπού. «Έλα να παίξουμε» της πρότεινε ο μικρός πρίγκιπας. «Είμαι πολύ λυπημένος...» «Δεν μπορώ να παίξω μαζί σου» είπε η αλεπού. «Δεν είμαι εξημερωμένη». 

«Α, συγγνώμη!» έκανε ο μικρός πρίγκιπας. 

Μα, αφού το σκέφτηκε, πρόσθεσε: «Τι θα πει "εξημερωμένη";» «Δεν είσαι από δω» είπε η αλεπού. «Ψάχνεις για τίποτα;» «Ψάχνω για τους ανθρώπους» είπε ο μικρός πρίγκιπας. «Τι θα πει "εξημερωμένη";» 

«Οι άνθρωποι» είπε η αλεπού «έχουν τουφέκια και κυνηγούν. Φοβερό πράμα. Θρέφουν όμως και κότες. Είναι το μόνο τους καλό. Ψάχνεις για κότες;»

 «Όχι» είπε ο μικρός πρίγκιπας. «Ψάχνω για φίλους. Τι θα πει "εξημερωμένη";» «Είναι κάτι που έχει ξεχαστεί από καιρό» είπε η αλεπού. «Θα πει "να κάνεις δεσμούς"...» «Να κάνεις δεσμούς;» «Ασφαλώς» είπε η αλεπού. «Για μένα είσαι ως τώρα μονάχα ένα αγοράκι, ίδιο κι απαράλλαχτο με εκατό χιλιάδες άλλα αγοράκια. Και δε σ' έχω ανάγκη. Ούτε κι εσύ με έχεις ανάγκη. Για σένα δεν είμαι παρά μια αλεπού, ίδια με άλλες εκατό χιλιάδες αλεπούδες. 

Αν όμως με εξημερώσεις, θα έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλο. Θα είσαι για μένα μοναδικός στον κόσμο. Θα είμαι για σένα μοναδική στον κόσμο...» «Αρχίζω να καταλαβαίνω» είπε ο μικρός πρίγκιπας. «Υπάρχει κάποιο λουλούδι... νομίζω ότι μ' έχει εξημερώσει...» «Δεν αποκλείεται» είπε η αλεπού. «Βλέπει κανείς σ' αυτή τη Γη τόσα και τόσα...» «Α, μα δεν είναι στη Γη!» είπε ο μικρός πρίγκιπας. 

Η αλεπού φάνηκε να παραξενεύεται: «Σε άλλον πλανήτη;» «Ναι». «Υπάρχουν κυνηγοί στον πλανήτη αυτό;» «Όχι». «Ενδιαφέρον αυτό! Κότες;» «Ούτε». «Τίποτα δεν είναι τέλειο» αναστέναξε η αλεπού. 

Η αλεπού όμως ξανάπιασε την αρχική της σκέψη: «Η ζωή μου είναι μονότονη. Κυνηγάω κότες, με κυνηγάνε οι άνθρωποι, Όλες οι κότες μοιάζουν κι όλοι οι άνθρωποι μοιάζουν. Κάπως βαριέμαι λοιπόν. Αν όμως μ' εξημερώσεις, η ζωή μου θα λάμψει. Θα αναγνωρίζω έναν ήχο βημάτων αλλιώτικο απ' όλους τους άλλους. Τα βήματα των άλλων με κάνουν και χώνομαι στη γη. Τα δικά σου θα με καλούν έξω απ' τη γη, σαν να 'ναι μουσική. Ύστερα δες! Να, κάτω εκεί, βλέπεις εκείνα τα σπαρμένα χωράφια; Εγώ δεν τρώω ψωμί. Το στάρι δε μου χρειάζεται, Τα στάχυα στα χωράφια δε μου θυμίζουν τίποτα. Κρίμα, ε! Εσύ όμως έχεις χρυσαφένια μαλλιά. Έτσι, θα είναι υπέροχα όταν μ' εξημερώσεις! Το χρυσαφένιο στάρι θα μου θυμίζει εσένα. Και θ' αγαπάω τη βουή του ανέμου μες στα στάχυα».

Η αλεπού σώπασε και κοίταξε κάμποση ώρα το μικρό πρίγκιπα. «Σε παρακαλώ... εξημέρωσε με!» είπε. «Θα το 'θελα πολύ» απάντησε ο μικρός πρίγκιπας, «αλλά δεν έχω πολύ καιρό. Έχω ν' ανακαλύψω φίλους και να μάθω πολλά». «Δε μαθαίνεις παρά τα πράγματα που εξημερώνεις» είπε η αλεπού. «Οι άνθρωποι δεν έχουν πια καιρό να γνωρίσουν τίποτα. Όλα τα παίρνουν έτοιμα από τα μα­γαζιά. Αφού όμως δεν υπάρχουν μαγαζιά που να πουλάνε φίλους, οι άνθρωποι δεν έχουν φίλους. Αν θέλεις ένα φίλο, εξημέρωσε με!»

«Τι πρέπει να κάνω;» είπε ο μικρός πρίγκιπας. «Πρέπει να έχεις μεγάλη υπομονή» απάντησε η αλε­πού. «Θα κάτσεις πρώτα λίγο μακριά μου, έτσι, στο χορτάρι. Θα σε κοιτάω με την άκρη του ματιού και δε θα βγάλεις άχνα. Τα λόγια είναι που δημιουργούν τις παρεξηγήσεις. Κάθε μέρα όμως, θα μπορείς να κάθε­σαι και λιγάκι πιο κοντά...»

Την άλλη μέρα ξανάρθε ο μικρός πρίγκιπας. «Θα ήταν καλύτερα να έρχεσαι πάντα την ίδια ώρα» είπε η αλεπού. «Αν έρχεσαι, ας πούμε, στις τέσσερις το απόγευμα, από τις τρεις θ' αρχίζω να 'μαι ευτυχισμένη. Όσο θα περνά η ώρα, τόσο θα νιώθω ευτυχισμένη. Στις τέσσερις πια, θα πηγαινοέρχομαι και θ' ανησυχώ. Θ' ανακαλύψω την αξία της ευτυχίας! Αν όμως έρχεσαι όποτε να 'ναι, ποτε δε θα ξέρω πότε ακριβώς να σου 'χω ανοίξει την καρδιά μου... Χρειάζεται τελετουργία». «Τι θα πει "τελετουργία";» είπε ο μικρός πρίγκιπας. «Είναι κι αυτό κάτι που έχει ξεχαστεί» είπε η αλε­πού.

«Είναι αυτό που κάνει τη μια μέρα να διαφέρει από την άλλη, τη μια ώρα από την άλλη. Οι κυνηγοί μου, ας πούμε, έχουν κάποια τελετουργία. Χορεύουν κάθε Πέμπτη με τα κορίτσια του χωριού. Έτσι η Πέμπτη εί­ναι υπέροχη μέρα! Πάω και μια βόλτα ώς το αμπέλι. Αν όμως χόρευαν οι κυνηγοί όποτε να 'ναι, όλες οι μέρες θα 'ταν ίδιες, κι εγώ δε θα 'χα ανάπαυλα ούτε στιγμή».

Έτσι ο μικρός πρίγκιπας εξημέρωσε την αλεπού. Και όταν πλησίασε η ώρα που θα έφευγε: «Αχ!» είπε η αλεπού. «Θα κλάψω». «Εσύ φταις» είπε ο μικρός πρίγκιπας, «εγώ δεν ήθελα το κακό σου, εσύ όμως ήθελες να σε εξημερώσω...» «Και βέβαια» είπε η αλεπού. «Όμως θα κλαις!» είπε ο μικρός πρίγκιπας. «Και βέβαια» είπε η αλεπού. «Επομένως δεν κέρδισες τίποτα!» «Κέρδισα» είπε η αλεπού, «κέρδισα το χρώμα του σταριού!»

Και πρόσθεσε: «Πήγαινε να ξαναδείς τα τριαντάφυλλα. Θα καταλάβεις ότι το δικό σου είναι μοναδικό στον κόσμο. Όταν ξανάρθεις να με αποχαιρετίσεις θα σου χαρίσω ένα μυστικό».

Ο μικρός πρίγκιπας πήγε να ξαναδεί τα τριαντάφυλ­λα. «Δε μοιάζετε καθόλου με το τριαντάφυλλο μου, δεν είστε ακόμα τίποτα» τους είπε. «Κανένας δε σας εξημέρωσε και δεν εξημερώσατε κανέναν. Είστε όπως ήταν η αλεπού μου. Μια αλεπού σαν εκατό χιλιάδες άλλες. Γί­ναμε όμως φίλοι και τώρα είναι μοναδική στον κόσμο». Και τα τριαντάφυλλα στενοχωρήθηκαν. «Είστε όμορφα, μα είστε άδεια» τους είπε ακόμα.

«Κανένας δε θα πεθάνει για χάρη σας. Βέβαια, ένας τυχαίος, περαστικός, θα νόμιζε ότι το δικό μου σας μοιάζει. Όμως εκείνο, μόνο του, είναι πολύ πιο σπουδαίο απ' ό,τι είστε όλα μαζί, γιατί εκείνο το πότισα- γιατί εκείνο το έβαλα κάτω απ' τη γυάλα- γιατί εκείνο το προστάτεψα απ' τον αέρα- γιατί για χάρη του σκότωσα τις κάμπιες (εκτός από δυο τρεις που άφησα για να γίνουν πεταλούδες)- γιατί εκείνο τ' άκουσα να μου παρα­πονιέται ή να παινεύεται ή και, καμιά φορά, να σωπαίνει - γιατί είναι το τριαντάφυλλο μου».

Και ξαναγύρισε στην αλεπού. «Αντίο» της είπε... «Αντίο» είπε η αλεπού. «Άκου το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά. Η ουσία δε φαίνεται με τα μάτια». 

«Η ουσία δε φαίνεται με τα μάτια» επανέλαβε κι ο μικρός πρίγκιπας για να το θυμάται. «Ο καιρός που αφιέρωσες στο τριαντάφυλλο σου εί­ναι που κάνει το τριαντάφυλλο τόσο σημαντικό».

«Ο καιρός που αφιέρωσα στο τριαντάφυλλο μου...» είπε κι ο μικρός πρίγκιπας για να το θυμάται. «Οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει αυτή την αλήθεια» είπε η αλεπού. «Εσύ όμως δεν πρέπει να την ξεχάσεις. Θα 'σαι για πάντα υπεύθυνος για κείνα που έχεις εξημερώ­σει. Είσαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλο σου...»

«Είμαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλο μου...» επα­νέλαβε ο μικρός πρίγκιπας για να το θυμάται. 

Αγαπημένο απόσπασμα από το βιβλίο "Ο Μικρός Πρίγκιπας" του Γάλλου συγγραφέα Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ.

Blue Monday? Not!

Καλημέρα beauties, άντε πάλι Δευτέρα!!!! Είμαι σίγουρη ότι πολλοί από εμάς δεν θέλουν με τίποτα να σηκωθούν από το κρεβάτι!!! 

Και όμως όλα είναι θέμα οπτικής γωνίας, μπορούμε αντί να γκρινιάζουμε όλη μέρα και απλά να μετράμε τις ώρες για να περάσει η μέρα να την κάνουμε την πιο δημιουργική μέρα την εβδομάδας.

Φτιάξτε ένα καλό πρωϊνό και τον αγαπημένο σας καφέ, (να θυμάστε η ζωή είναι πολύ μικρή για να πίνουμε χάλια καφέδες!!!)

Φτιάξτε λίστα με όλα όσα πρέπει να κάνετε μέσα στην εβδομάδα, τις δουλειές, αλλά και ότι θα σας άρεσε να κάνετε άλλα δεν βρίσκετε ποτέ χρόνο. Βάλτε το στο πρόγραμμα, πάντα υπάρχει χρόνος για αυτά που αγαπάμε!!!

Φορέστε το πιο όμορφο ρούχο που βρίσκεται στην ντουλάπα σας, αυτό που σας φτιάχνει την διάθεση, σας κάνει να νιώθετε ωραία και ότι μπορείτε να καταφέρετε τα πάντα!

 Η Δευτέρα είναι η τέλεια μέρα για να διορθώσετε τα λάθοι της προηγούμενης βδομάδας!!!!

 Δεν υπάρχει τίποτα που να μην διορθώνετε με ένα γλυκό!!! Οπότε γλυκάνετε την μέρα με ένα cupcake!

 Να έχετε μία τέλεια Δευτέρα και μία φανταστική εβδομάδα!!!

Τα φιλιά μου....

being fearless...

"There are two basic motivating forces: fear and love. When we are afraid, we pull back from life. When we are in love, we open to all that life has to offer with passion, excitement, and acceptance. We need to learn to love ourselves first, in all our glory and our imperfections. If we cannot love ourselves, we cannot fully open to our ability to love others or our potential to create. Evolution and all hopes for a better world rest in the fearlessness and open-hearted vision of people who embrace life."

John Lennon