13 Σεπτεμβρίου 2014.... Ετών 27!!
Η μαμά μου ονειρεύεται ότι επιτέλους θα παντρευτώ και θα κάνω παιδιά. Ο μπαμπάς μου ονειρεύεται ότι θα μπω στο δημόσιο (κατάλοιπα της εποχής του !!!) εγώ πάλι ονειρεύομαι το επόμενο ταξιδάκι στην Ευρώπη!!
Ωραία λοιπόν φίλοι μου... γίναμε 27!!! Who cares??? I Don't!!!!! Περίμενα να περάσω πολύ δραματικά τα φετινά μου γενέθλια (γνωστή drama queen!) με κρίση, κλάματα (δενθελωναμεγαλωσωαλλοοο) και μια ψιλό(χοντρό) κατάθλιψη (ξέρω ότι οι μεγαλύτεροι γελάτε μαζί μου!), αλλά ξημέρωσε αυτή η μέρα και εγώ δεν αισθάνομαι τίποτα από όλα τα παραπάνω.
Τα πράγματα ότι είναι απλά, η ηλικία είναι ένα νούμερο, σημασία δεν έχει πόσα χρόνια μετράς σε αυτή την γη αλλά πως τα ζεις αυτά τα χρόνια... εγώ ξέρω 60ηδες που ζουν σαν 20ηδες με τρομερή ενέργεια, διάθεση και δημιουργικότητα και 20ηδες που ζουν σαν 80ηδες!
Εγώ έχω διαλέξει να ζήσω, να συλλέγω εμπειρίες μου από τα χρόνια... και συνεχίζω με περισσότερα λάθη (και πάθη) στο ενεργητικό μου άρα σοφότερη!!
Τι έχω μάθει μέχρι τώρα?
'Έμαθα να σέβομαι και να αγαπώ τον εαυτό μου (το δουλεύω τουλάχιστον),
Έμαθα να αντιμετωπίζω καταστάσεις και ότι οι δυσκολίες έρχονται όχι γιατί το σύμπαν έχει προσωπικά μαζί σου αλλά για να σου δείξει ότι είσαι αρκετά δυνατός για να καταφέρεις το οτιδήποτε.
Επίσης ξέρω τώρα πια πως δεν είναι κακό να θέλεις να μείνεις κάποιες φορές μόνη χωρίς να μιλάς σε κανέναν, και να περνάς και τέλεια, καθώς επίσης δεν είναι κακό να κλαις, είναι ένας τρόπος εκτόνωσης,
Έμαθα όμως και πως είναι να έχεις δίπλα σου κάποιον που αγαπάς και σε αγαπάει και θέλεις να τον προσέχεις και να τον φροντίζεις γιατί το τον κάνεις ευτυχισμένο γίνεσαι και εσύ ταυτόχρονα.
Σημασία λοιπόν έχει πόσο χρονών είναι η ψυχή μας και αυτό είναι που αντανακλάται στα μάτια και το πρόσωπο μας και δίνει την ηλικία μας την πραγματική!
Βάζω λοιπόν το κόκκινο κραγιόν μου.... τα ωραία μου ρούχα και το χαμόγελό μου και πάω έξω να καλωσορίσω τα νέα όμορφα και δημιουργικά 27 μου χρόνια....
Τα φιλιά μου....
Η μαμά μου ονειρεύεται ότι επιτέλους θα παντρευτώ και θα κάνω παιδιά. Ο μπαμπάς μου ονειρεύεται ότι θα μπω στο δημόσιο (κατάλοιπα της εποχής του !!!) εγώ πάλι ονειρεύομαι το επόμενο ταξιδάκι στην Ευρώπη!!
Ωραία λοιπόν φίλοι μου... γίναμε 27!!! Who cares??? I Don't!!!!! Περίμενα να περάσω πολύ δραματικά τα φετινά μου γενέθλια (γνωστή drama queen!) με κρίση, κλάματα (δενθελωναμεγαλωσωαλλοοο) και μια ψιλό(χοντρό) κατάθλιψη (ξέρω ότι οι μεγαλύτεροι γελάτε μαζί μου!), αλλά ξημέρωσε αυτή η μέρα και εγώ δεν αισθάνομαι τίποτα από όλα τα παραπάνω.
Τα πράγματα ότι είναι απλά, η ηλικία είναι ένα νούμερο, σημασία δεν έχει πόσα χρόνια μετράς σε αυτή την γη αλλά πως τα ζεις αυτά τα χρόνια... εγώ ξέρω 60ηδες που ζουν σαν 20ηδες με τρομερή ενέργεια, διάθεση και δημιουργικότητα και 20ηδες που ζουν σαν 80ηδες!
Εγώ έχω διαλέξει να ζήσω, να συλλέγω εμπειρίες μου από τα χρόνια... και συνεχίζω με περισσότερα λάθη (και πάθη) στο ενεργητικό μου άρα σοφότερη!!
Τι έχω μάθει μέχρι τώρα?
'Έμαθα να σέβομαι και να αγαπώ τον εαυτό μου (το δουλεύω τουλάχιστον),
Έμαθα να αντιμετωπίζω καταστάσεις και ότι οι δυσκολίες έρχονται όχι γιατί το σύμπαν έχει προσωπικά μαζί σου αλλά για να σου δείξει ότι είσαι αρκετά δυνατός για να καταφέρεις το οτιδήποτε.
Επίσης ξέρω τώρα πια πως δεν είναι κακό να θέλεις να μείνεις κάποιες φορές μόνη χωρίς να μιλάς σε κανέναν, και να περνάς και τέλεια, καθώς επίσης δεν είναι κακό να κλαις, είναι ένας τρόπος εκτόνωσης,
Έμαθα όμως και πως είναι να έχεις δίπλα σου κάποιον που αγαπάς και σε αγαπάει και θέλεις να τον προσέχεις και να τον φροντίζεις γιατί το τον κάνεις ευτυχισμένο γίνεσαι και εσύ ταυτόχρονα.
Σημασία λοιπόν έχει πόσο χρονών είναι η ψυχή μας και αυτό είναι που αντανακλάται στα μάτια και το πρόσωπο μας και δίνει την ηλικία μας την πραγματική!
Βάζω λοιπόν το κόκκινο κραγιόν μου.... τα ωραία μου ρούχα και το χαμόγελό μου και πάω έξω να καλωσορίσω τα νέα όμορφα και δημιουργικά 27 μου χρόνια....
Τα φιλιά μου....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου