Kρίση των πόσοοοο;

"Όταν ζήτησα από την παρακάτω φίλη να μου γράψει για την δική της κρίση των 27 καταβάθως γνώριζα ότι δεν θα γινόταν ποτέ, όχι γιατί βαριόταν ή δεν ήθελε αλλά γιατί είναι συνεχώς με ένα σάκο στον ώμο και αλωνίζει την Ελλάδα και την Ευρώπη, και όταν δεν τριγυρνάει ασχολείται με τοοοσα πολλά πράγματα που το να βρεις λίγο ελεύθερο χρόνο στο πρόγραμμά της είναι τόσο πιθανόν όσο το να κερδίσεις το joker (εντάξει πάλι υπερβάλλω!! ). Τελικά όμως έκανε την έκπληξη πάλι και (αφού την ζάλισα και λίγο) μου έστειλε το κείμενο. Για μένα αυτό το κορίτσι είναι η αδερφή ψυχή μου, το alter ego μου, το άλλο μου μισό που λένε, είναι η κολλητή που ότι τρέλα έχω βάλει με το μυαλό μου την υπολογίζω πάντα μέσα!!!"

Θέλω να γράψεις και εσύ για την κρίση των 27, μου είπες! κι ας έχουν περάσει δυο μήνες από τότε που τα έκλεισες (δεν περιμέναμε και πιο άμεση ανταπόκριση από σένα, σκέφτηκες σίγουρα από μέσα σου!!!). ούτε να το σκέφτεσαι θα σου πω πιο γρήγορα κι από τον άνεμο! Με το ζόρι τα λέω σιγά μην  τα γράψω κιόλας…
Και για στάσου… την κρίση των πόσοοοο; Θα σου πω…. στα 17 δεν είμαστε ακόμα; Κι αν περνάμε την κρίση των 27 εγώ γιατί νιώθω ότι περνάω δεύτερη εφηβεία; ή καλύτερα γιατί νιώθω ότι περνάω την εφηβεία μου λίγο ετεροχρονισμένα; σε όλα ασυγχρόνιστη αυτό το κορίτσι θα πεις!!!
‘δύσκολο πράγμα η ενηλικίωση!’ μου είχε πει κάποιος κάποτε… όχι αυτή των 18 συνέχισε, μην μπερδεύεσαι! Η ενηλικίωση των 20φεύγα. Με τις υποχρεώσεις, τις ευθύνες, τα θέλω, τα μπορώ, τα δεν μπορώ, τα δεν προλαβαίνω…

Κοίτα που είχε δίκιο λοιπόν! να σαι κάπου στα 20 φεύγα (27 για την ακρίβεια) εκεί από όπου ξεκίνησες ή όπου σου έτυχε, τόσο ίδια και τόσο διαφορετική με το κοριτσάκι των 17!
Ίδια μέρη, ίδιοι φίλοι (αν είσαι τυχερή!!!) αλλά και καινούργιοι να σου θυμίζουν πως ποτέ δεν είναι αργά για μια νέα αρχή. Ίδιο σπίτι, ίδιοι άνθρωποι να λες καλημέρα! Όχι πάντα τόσο καλό ή τόσο εύκολο αυτό το ‘ίδιο, κι όμως όχι τόσο ‘ίδιο’ τελικά!
Τώρα έχεις δουλειά, κι αν είσαι τυχερή έχεις την δουλειά που ονειρεύτηκες τότε στα 17 σου τρώγοντας παγωτό με την κολλητή σου καθισμένη στο παγκάκι!!και τότε είσαι και ευτυχισμένη!!!είσαι όμως και αγχωμένη, και προσπαθείς να προσαρμοστείς στις αλλαγές, να αφήσεις πράγματα στο παρελθόν, να τους επιτρέψεις να γίνουν αναμνήσεις και να ονειρευτείς αυτά που θα έρθουν… γιατί είναι ωραίο πράγμα να μην σταματάς να ονειρεύεσαι!!όχι να σχεδιάζεις (μην σου περάσει από το μυαλό ότι θα πετύχει αν το σχεδιάσεις). Μόνο να ονειρεύεσαι όσα θα θελες να ρθουν..στην ζωή σου, στην δουλειά σου, στις ζωές αυτών που αγαπάς και σε αγαπάνε!
Κι όσο κοιτάς πίσω είναι ωραίο πράγμα να βλέπεις ότι πέτυχες έστω και τα μισά από  όσα είχες εκμυστηρευτεί ή σκεφτεί σε εκείνο το παγκάκι που λέγαμε… αλλά κι αν δεν ήρθαν όλα όπως τα θέλησες ήρθαν άλλα, που ούτε καν τα είχες φανταστεί..και είσαι τώρα αυτή που είσαι εξαιτίας τους!!
Και είσαι πάλι εδώ, στο ίδιο παγκάκι με το ίδιο κλασσικό παγωτό μηχανής και την ίδια κολλητή!!!και κάνετε καινούργια όνειρα, έχετε ακόμα την ίδια δίψα για καινούργια πράγματα, νέες εμπειρίες, νέες εξερευνήσεις! (είδες που οι τάσεις φυγής δεν είναι πάντα κακές;; θα σου πω εγώ προσπαθώντας να δικαιολογήσω το ότι δεν βάζω κ… κάτω και είμαι μονίμως με έναν σάκο στον ώμο!)χαχαχα
Δεύτερη εφηβεία ή δεύτερη ευκαιρία για μια νέα αρχή;
Όπως κι αν το πάρεις είναι σίγουρα η στιγμή που πρέπει να ξανά οργανωθείς, να αφήσεις πίσω ότι σου στερεί το χαμόγελο και τα όνειρα, και να εκμεταλλευτείς κάθε ευκαιρία που θα σε κάνει να περάσεις καλά!

Κι είτε ονειρεύεσαι γάμους, παιδιά, σκυλιά, γατιά, είτε ταξίδι στον Αμαζόνιο με την κολλητή σου υποστήριξε το με το ίδιο πάθος που είχες τότε στα 18, όταν ήθελες διακαώς να φύγεις από το σπίτι των γονιών σου και να ανεξαρτητοποιηθείς… τρομάρα σου που να ήξερες τότε τι πάει να πει ανεξαρτησία!!!!

Keep dreaming λοιπόν κορίτσια, κι όσο και να ζορίζει το πράγμα.... μην ξεχνάτε να ΧΑΜΟΓΕΛΑΤΕ όπως λέμε και εμείς οι ονειροπαρμένοι!